popełnić błąd

См. также в других словарях:

• błąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. błędu, Mc. błędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezamierzone odstępstwo od normy, obowiązującej reguły, zasady; pomyłka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić błąd, popełnić błąd. Błąd …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• popełnić — dk VIa, popełnićnię, popełnićnisz, popełnićnij (popełnićełń), popełnićnił, popełnićniony popełniać ndk I, popełnićam, popełnićasz, popełnićają, popełnićaj, popełnićał, popełnićany 1. «dopuścić się czegoś złego, zrobić coś złego» Popełnić… …   Słownik języka polskiego

• błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… …   Słownik języka polskiego

• popełniać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIIa, popełniaćam, popełniaća, popełniaćają, popełniaćany {{/stl 8}}– popełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, popełniaćnię, popełniaćni, popełniaćnij || popełniaćpełń, popełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś złego;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pomylić — dk VIa, pomylićlę, pomylićlisz, pomylićmyl, pomylićlił, pomylićlony 1. «pomieszać, poplątać jakieś rzeczy, sprawy, fakty; wziąć jedną rzecz za drugą, jedną osobę za drugą, niesłusznie kogoś, coś utożsamić» Pomylić daty. Pomylić figury w tańcu.… …   Słownik języka polskiego

• przeliczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, przeliczyć sięczę się, przeliczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} licząc, obliczając coś, popełniać błąd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeliczyć się w kosztach. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• palnąć — dk Va, palnąćnę, palnąćniesz, palnąćnij, palnąćnęła, palnąćnęli, palnąćnięty, palnąćnąwszy 1. pot. «uderzyć, zadać cios, ugodzić; walnąć» Palnąć pięścią w stół. Palnąć kogoś w plecy. 2. pot. «strzelić» Palnąć sobie w łeb. ◊ Palnąć z bata, z bicza …   Słownik języka polskiego

• pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… …   Słownik języka polskiego

• potknąć się — dk Va, potknąć sięnę się, potknąć sięniesz się, potknąć sięnij się, potknąć sięnął się, potknąć sięnęła się, potknąć sięnęli się, potknąć sięnąwszy się potykać się ndk I, potknąć sięam się, potknąć sięasz się, potknąć sięają się, potknąć sięaj… …   Słownik języka polskiego

• rypnąć — dk Va a. Vc, rypnąćnę, rypnąćniesz, rypnąćnij, rypnąćnął, rypnąćnęła (a. rypła), rypnąćnęli (a. rypli), rypnąćnięty, rypnąćnąwszy rypać ndk IX, rypnąćpię, rypnąćpiesz, ryp, rypnąćał, rypnąćany 1. pot. «powiedzieć o czymś otwarcie, wprost, bez… …   Słownik języka polskiego

• taktyczny — 1. «stanowiący część obmyślanego planu, mający doprowadzić do osiągnięcia określonego celu» Chwyt taktyczny. Posunięcie taktyczne. Popełnić błąd taktyczny. 2. wojsk. «dotyczący taktyki wojennej, zgodny z zasadami tej taktyki» Taktyczny plan bitwy …   Słownik języka polskiego